Na bezpieczeństwo stalowych konstrukcji spawanych ma duży wpływ odpowiedni dobór materiałów, zarówno stali jak i składu chemicznego spoiwa. Materiały konstrukcyjne powinny wykazywać dużą wytrzymałość i jednocześnie posiadać dobre własności plastyczne. Praca łamania spoin wg norm europejskich powinna wynosi wówczas ok.50J.
Ocena złączy spawanych po próbie łamania
Jednym z najczęściej stosowanych sposobów oceny złączy spawanych, jest ocena przełomu po próbie łamania. Prawidłowo przeprowadzona próba łamania złącz spawanych ma wiele zalet. Można ją przeprowadzić w warunkach warsztatowych, a do jej realizacji wystarczają proste narzędzia, można ją też wykonać szybko, oraz charakteryzuje się niskim kosztem realizacji. Ważną cechą próby łamania jest to, że w przypadku spoin czołowych umożliwia ujawnienie przyklejeń międzyściegowych, których nie można ujawnić w innych badaniach. Polskie Normy zawierają sposoby prowadzenia próby łamania, oraz wielkości próbek stosowanych w tym badaniu. Jako cel próby, norma podaje uzyskanie przełomu próbki tak, aby można było wykryć wewnętrzne wady spawalnicze, takie jak: pęcherze, pęknięcia, braki przetopu, oraz wtrącenia. Norma przewiduje badanie wszystkich materiałów złączy spawanych, uzyskanych dowolną metodą o grubości od 2 do 4 mm. Przełom może powstać w związku z działaniem sił rozciągajacych, lub zginających zarówno statycznych jak i dynamicznych. Dodatkowo, w celu inicjacji przełomu można zmienić wymiary karbu i temperaturę badania. W przypadku spoin pachwinowych istotne jest wtopienie próbki. W przypadku braku wtopienia krawędź blachy jest bez zmian i wygląda jak po obróbce mechanicznej przy przygotowaniu próbki przed spawaniem.
W sytuacji gdy uzyskano wtopienie, jest ono dobrze widoczne w postaci wyraźnego pasa przełomu, lub łuskowatych wtopień. Przy spawaniu w tej pozycji może wystąpić brak wtopienia na całej długości próbki. Jest to dość częste przy tego rodzaju pracach, wówczas na przełomie widoczne są odcinki, gdzie krawędź blachy ma postać wtopienia o łuskowatej postaci.